Als mid veertiger ben ik drie keer per week te vinden in de sportschool tot ergenis van mijn vrouw, die vindt dat ik niet zo moet overdrijven op mijn leeftijd. Nou is mijn vrouw ook sinds kort helemaal veranderd. Ze kleed zich niet meer echt vlot en de make-up dozen staan op zolder. De basis outfit is grijs en sporadisch is er nog een kleurtje terug te vinden in een van haar colltruitjes. Haar haar draagt ze keurig op boblengte wat net op haar schouders valt en de enige sierraad wat ze draagt is het kettinkje om haar nek, wat ze ooit van haar oma heeft georven. Dit alles in tegenstelling tot mijn losse outfit en rommelige bos haar.
 
Die vrijdagmiddag, regende het pijpenstelen vanuit mijn werk op weg naar huis. Mijn gedachten lagen alweer in de sportzaal, maar had mijn vrouw beloofd mee te gaan winkelen, iets waar ik een vreselijke hekel aan heb.
 
Mijn vrouw zag er dan ook weer allercharmanst uit bij thuiskomst. Haar haar in een scheiding, een keurige plooirok en cremeblousje met het vertrouwde hangertje van oma eroverheen. ‘Schat, vandaag is het mijn dag en je hebt beloofd, dat je het ook mijn dag laat worden’ sprak ze mij toe. Ik had haar inderdaad beloofd mij helemaal over te geven en legde mij er dan ook bij neer.
 
Na de auto te hebben geparkeerd in het oude centrum van Utrecht, nam mijn vrouw me mee naar de Schoenenreus. Een zaak waar ik nog nooit van gehoord had. Bij het zien van de schoenen begreep ik ook waarom. Grijs en beige voerde hier de boventoon. ‘Trek deze is aan’ zei ze, terwijl ze in haar handen twee lichtbeige schoenen hoeld met spekzolen. Lieverd, je denkt toch niet dat ik hierop ga lopen?’Ik dacht dat wij een afspraak hadden’. Mijn vrouw had gelijk en trok de schoenen aan. Ze liepen niet eens slecht en voor ik het wist had mijn vrouw de schoenen afgerekend. Mijn sportschoenen werden in een tas van de schoenereus gestopt en met de nieuwe schoenen aan volgde ik mijn vrouw naar een herenzaak voor de wat oudere man. Mijn vrouw deed het woord en al gauw was mijn sjofle outfit verruild voor een lichtgeel overhemd met een beige pak.’ Dit staat je echt leuk lieverd’ en in de loop kwam ze ook nog aan met witte bretels. Ik voelde mij nu een echte sul.
 
We liepen omarmd de zaak uit waarbij enorm in haar nopjes met mij was. ‘Je begint er echt leuk uit te zien lieverd, maar we moeten nog wel iets aan je haar doen. Voordat ik iets kon zeggen had ze mij een kapsalon ingetrokken.

We ontvingen een norse groet van een dikke vijftiger in een verveloze kapperszaak. Wat kan ik voor u doen. ‘Ik wil dat u mijn man weer eens goed kort knipt’. Voordat ik het wist zat ik op een ouderwetse kaperstoel en werd mij een wit schort omgedaan, waarna mijn nek werd afgebonden met papier.

Zonder iets te zeggen kamde de man mijn haar, waarna mijn vrouw aangaf tot hoe hoog het mocht worden weggeschoren. ‘Maakt u er maar dit model van’.De kapper nam de foto die mijn vrouw had uitgeknipt goed in zich op en zonder een woord te begon hij te knippen. Gekgenoeg kon ik niet alles volgen omdat mijn vrouw mijn bril had afgenomen. Het enige wat volgde na de koude schaar  boven mijn oren was het gezoem van de tondeuse. Ik had alle vertrouwen in mijn vrouw en was zelf ook wel in voor een iets korter model. Toen de kapper bijna klaar was vroeg ze aan mijn vrouw of het zo naar haar zin was. ~’Mmmm, ik vind dat het nog wel iets korter mag aan de zij en achterkant bij het bekijken van de foto. De tondeuse deed zijn werk dit keer zonder opzetkam. ‘Dat ziet er al een stuk beter uit toe de tondeuze na tien minuten werd uitgezet. De kapper kamde mijn haar netjes , waarna er op verzoek van mijn vrouw ook nog wat brillcream in werd gedaan, waarna de kapper nog even de pony kaarsrecht knipte. ‘Is het nu klaar vroeg ik?’ Mijn vrouw knikte voldaan. ‘Schat je ziet er fantastsisch uit’. Ze liet mij de foto zien wat als voorbeeld diende. Het was een ouderwets Twents potkapsel

Van voor de oorlog. Snel zette ik mijn bril op. Mijn lange haar was geknipt in een hele korte bloempot. Tot ver boven mijn oren was alles weggeschoren. Ik was in nog geen twee uur een totaal ander mens geworden. Ik wilde het uitschreeuwen maar mijn vrouw kneep me gemeen in mijn ballen en zei, ‘wees eerlijk liefje, dit hoort toch gewoon bij je?’ Eerlijk gezegd word ik er wel van opgewonden van. ‘Zie je wel liefje, ik weet wat goed voor je is’. Ze betaald de kapper ? 9,25 uit haar beige handtasje en gezamelijk liepen we heel burgelijk maar zo gelukkig de stad door op zoek naar een ouderwetse hoorne bril, want de strakke silouette kon echt niet meer.