Al sinds mijn kindertijd heb ik een facinatie voor het verven van haar. Ik weet nog goed dat ik als kind bij de kapper zat en een dame een rubbermuts opkreeg waarna haar haar door de gaatjes werden getrokken, en daarna een geel goedje over de muts werd gesmeerd: een coupe soleil dus. Sindsdien heb ik een aantal keer de kapper mijn haar laten verven, maar omdat het nogal donker is ziet her er meestal erg gekunsteld uit, en ergens vindt ik haar dat er geverfd uitziet niet echt passen bij mannen. Bovendine ben ik toch wel benauwd voor de kritiek achteraf van mij omgeving. Dat is echter ook weer een deel van de excitement; de kapster voorzichtig vertellen dat je overweegt om je haar te verven… de reactie afwachten, bespreken wat kan…meestal deinsen de kapsters echter terug voor veel verfwerk en stellen voor met de kam wat highlights te doen. Een keer in het buitenland heb ik mij een coupe soleil laten aanmeten met een muts, en mijn toenmalige vriendin was er gelijk weg van. Toen het echter tijd was om naar Nederland te gaan heb ik het weer zwart geverfd.

Een aantal jaren later heb ik nog eens highlights laten zetten, ditmaal werd de kam gebruikt. Voor het eerst heb ik het toen niet overgeverfd. Mijn omgeving was echter gemengd in de reactie, en na het een halfjaar volgehouden te hebben is het uiteindelijk weer zwartgeverd, en dat was de laatste keer. Tot ik laatst bij de kapper kwam om mijn haar te laten knippen……

Het was maandag en mijn gebruikelijke, ietwat trendy kapsalon bleek gesloten; dom, ik had het kunnen weten. Jammer, want ik had me net voorgenomen om de stoute schoenen aan te trekken en eens te praten over de mogelijkheden om mijn haar te verven. Helemaal voor niets naar deze kant van de stad gereden. Maar gelukkig was er nog een andere salon in de buurt, waar ik wel eens eerder was geweest. Meer een salon voor oudere vrouwen, maar ze knippen goed en ze zijn goedkoop. En het is er nooit druk dus je bent zo aan de beurt. Of ze echter verven wist ik niet, want tijdens mijn 2 eerdere bezoeken had ik dat nog niet gezien, dus ik ging gewoon voor een knipbeurt want mijn haar was veel te lang.

Bij de salon aangekomen opende een vriendelijk dame van een jaar of 45 met een modern blond(geblondeert) kapsel de deur. Wat kan ik voor je doen? Wel, ik wil graag mijn haar geknipt hebben, kan dat? Ja hoor, geen probleem. Neem maar vast plaats bij de wasbak zij ze. Er waren nog 2 andere dames in de zaak die duidelijk bij de kapsalon hoorden en weinig te doen hadden; een jongere vrouwook met duidelijk gekleurd blond haar in 2 kleuren, en een oudere indisch uitziende dame. Verder zat er een bejaarde dame onder de droogkap met permanent rollers. De zaak was niet trendy maar zag er netjes uit: voorin een rij spiegels met daarvoor kappersstoelen, links een drietal wasbakken en een hokje met kappersbenodigdheden. De Indische dame kwam naar voren om mijn haar te wassen, waarna ze er wat conditioner in deed.

Na de wasbeurt nam ik plaats op de stoel waarna de oudere blonde dame, die zich voorstelde als Marleen, mijn haar begon te knippen. `Goh, u heeft wel mooi haar zei ze; zo donker. Bent u Italiaans? `Nee’ zei ik. `En het begint anders al aardig grijs te worden.’ `Tja’ zei ze, `dat is het leven’. Heeft u er wel eens over gedacht om het te kleuren? Ja antwoorde ik, maar wat zou het beste zijn, wat is een leuke kleur? Opende ik hoopvol op een leuke discussie. Wel, u kunt er gewoon een semi-permanente kleuring van uw eigen haarkleur indoen, dan ziet er prima uit en dan heeft u geen uitgroei’, waarna de discussie was gesloten.

Al pratend over koetjes en kalfjes knipte ze verder mijn haar, en toen ze klaar was, liet ze me de achterkant in de spiegel zien. “kijk, u bent eigenlijk alleen onderin een beetje grijs, de rest valt wel mee’. Terwijl ze mijn kapmantel afdeed keek ze me nog eens aan in de spiegel. “Ik vindt eigenlijk dat u blonde highlights moet nemen’ flapte ze er opeens met ferme toon uit. `Dat staat schitterend bij uw huidskleur’. Even was ik te beduusd om te antwoorden, maakte ze een geintje? De andere dames keken met spanning wat er zou gebeuren. Toen echter trok ik de stoute schoenen aan. Vindt u? Ik heb het vroeger wel eens gehad en vondt het ook wel mooi, ik waser net weer eens over aan het denken. Ja, dat zal u vast goed staan. Ze liep echter al richting de kassa om af te rekenen., Ze was er duidelijk zelf ook van geschrokken. Ze was vast niet gewend om heren te verven…

Tijdens het afrekenen vroeg ik haar nog terloops wat het zou kosten, die highlights. Dat hangt ervanaf; u kunt een paar folies nemen en dan kost het u 3euro per folie; of alleen met de kam streepjes bovenop. Als u alles wilt dan is het 30euro.’ Oh zei ik. ` dan zetten we u zo’n kapje op en dan kan iker hele fijne strengetjes door trekken. Maar nu heeft u al conditioner in uw haar, en dan pakt de verf niet goed. Maar ik kan een afspraak voor u inplannen.’ Mijn hart bonsde in mijn keel; dat had ik niet verwacht. Eindelijk weer eens een kapper die nog met een must werkt. Geeft toch het mooiste resultaat en blijft toch de leukste en meest opwindende manier van kleuren. Maar hoe zou ik dat mijn vriendin uitleggen, dat ik mijn haar wilde verven? Zij vondt mijn zwarte haar juist zo mooi met een beetje grijs, en had een aantal keer duidelijk gemaakt erg ontevreden te zijn als ik mijn haar zou verven. Zelf had ze ook donker haar, maar ze wilde absoluut geen highlights hebben.

De kapster merkte mijn aarzeling, en zei `kom ik zal u eens een plaatje laten zien hoe het eruit komt te zien.’ Ze pakte een aantal kappersboeken en liet een plaatjes zien van een dame met een kapsel dat ongeveer zo lang was als het mijne. Best subtiel, zwart haar met een goudblonde gloed eroverheen, eigenlijk erg mooi. Inmiddels was de aandacht duidelijk op ons gevestigd maar de andere dames hielden zich op een afstand, en ik probeerde net te zoen alsof ik het niet merkte. `Kijk zei ze, dat is wat ik ook bij jou kan doen; vlot, maar toch niet te opvallend. Ze bladerde door en wees op een dame die duidelijk blond haar had, maar waarvan alleen de onderste 10 centimeter haar in de nek, en net boven de oren nog zwart was. `U kunt natuurlijk ook voor meer blond gaan; het nadeel is dan dat je de overgangziet, maar als ik u helemaal blond maak is het erg schadelijk voor uw haar, en ik vindt dat best wel mooi. Eigenlijk zou u dit moeten doen.’ Erg mooi zei ik, maar ik weet het nog niet.’ `Wel, ik plan gewoon een afspraak in voor u over een week, en dan kunt u er nog even over nadenken. Al u het toch niet wilt dan kunt u gewoon afbellen’. Welke dag komt u uit? Nog beduusd van deze ietwat brutale move van haar stamelde ik vrijdagmiddag. `Ai zei ze, dat is altijd onze drukste morgen, maar ik heb nog wel een gaatje’. Ze gaf me een afspraken kaartje, waarop ze de tijd schreef en `coupe soleil muts, marleen’. Tot vrijdag, groette ze me terwijl ik de deur uitliep.

Op de weg naar huis was ik naarstig op zoek naar een excuus dat ik wilde maken voor mijn vriendin. Uiteindelijk vertelde ik haar dat ik met de kapster spontaan had gepraat dat ik wel eens iet anders met mijn haar wilde , en ze me hadden gevraagd als kappersmodel voor een metamorfose. Mijn haar was makkelijk, en highlights zou goed passen bij mijn haar, en dat mijn rgijzere haren gewoon zichtbaar zouden blijven, zei het minder opvallend. Het zou gratis zijn omdat een studente haar examen moest doen, en als het me niet zou bevallen, dan zouden ze het voor mij weer zwart verven. Murmerend gaf ze toe dat ik het dan maar moest proberen. `Als het er maar niet te geverfd uitziet’ zei ze nog.

Op de vrijdagmiddag spoedde ik naar de salon. Dezelfde kapsters waren nu druk in de weer, en diverse dames van achter in de 20 tot eind veertig zaten in de salon. Leuk je te zien zei Marleen. Neem maar vast plaats, dan kom ik zo bij je. Hier heb je nog wat voorbeelden, terwijl ze me een boek gaf. Ik nam plaats onder belangstelling van de andere dames. De dame naast mij, een vrouw van in de 30, had net plaats genomen. `Hij komt voor een coupe soleil, leuk he? zei ze tegen de dame, die me d
aarna glimlachend aankeek. Even later werd haar haar door de jonger kapster met de tondeuse opgeschoren in de nek en iets de zijkanten, waarna het haar bovenop tot zo’n 6 centimer kort werd geknipt.

Marleen was ondertussen teruggekomen. `Heb je er al over nagedacht hoe je het wilt hebben? `Die van dat eerste plaatje. Ik wil het niet te opvallend.’ Ietwat teleurgesteld keek ze me aan, en zei `prima, jij beslist.’ Even later kwam ze terug met een dikke glimmend zwarte plastic verfmantel die ze omdeet. Heerlijk voelde dat aan, dat plastic. Lekker glad en zwaar. `Sorry zei Marleen, ik weet die hij niet zo comfortabel is maar het moet nu eenmaal.’ Vervolgens pakte ze een dikke rubberen muts, die ze onder het toeziend oog van 6 dames over mij hoofd trok, om vervolgens 1 voor 1 kleine plukjes haar door de gaatjes te trekken. In de spiegel zag ik dat ik er echt voor joker bij zat, met die dikke verfmantel en de muts met piekhaar. Ik werdt dan ook voortdurend gadegeslagen door de andere klanten en de kapsters, die niet gewend waren een man geverfd te zien worden, wat me wel een geil gevoel gaf. Na zeker 15 minuten leek ze tevreden te zijn, en een groote bos haar kwam boven de muts uit. Echter na zich een moment bedacht te hebben zei ze ‘ik denk dat we toch wat meer moeten doen, iets meer blond is denk ik toch beter’ waarna ze voortging om alle gaatjes met haar te vullen. Ik wist niet wat ervan te denken en liet het begaan. Zo zij ze, terwijl ze het doorkamde `nu gaan we het blonderen’.

Even later kwam ze terug, nu zelf met een dik plastic schort aan en zwarte rubberen handschoenen. En met een kommetje met blauwe drap, waarmee ze mijn haar insmeerde. Het voelde erg koud aan, en een ietwat bijtende geur va peroxide en amoniak vulde de ruimte. Heerlijk, de rillingen gingen langs mijn rug. Vervolgens pakte ze mijn haar in met nog een plastic kapje, en zie `zo dan dekken we dat af. Het staat best wel leuk eigenlijk zo, met die kapjes..; zei Marleen al knipogend. Maar daarna zei ze ietwat meelijdend `Ik zal de hoogtezon halen zodat het sneller gaat’. Och, riep ze ietwat melig, die is al in gebruik. Ik vrees dat het wat langer gaat duren. Dat vondt ik niet zo erg; ik wilde zo lang mogelijk van de aandacht genieten, en ik haate het zweten onder dat plastic. Ik kom straks even kijken hoe het gaat.

Ondertussen was bij de dame naast me ook een coupe soleil gezet, en zei zat onder de hoogtezon. Ik keek toe hoe zij werd uitgespoeld en haar haar werd fefohnd. Haar haar was grotendeels goudblond en lichtbruin en alleen de kortgeschoren onderkant en zijkant waren niet gekleurd. Het geheel zag er natuurlijk niet erg natuurlijk uit, maar wel mooi. `Kijk’ zei Marleen tegen mij, mooi he? Ja knikte ik. `we kunnen het nog bij jou doen, plaagde ze…terwijl ze even teste of mijn haar al begon te kleuren. `ik denk dat we een sterkere blondeer nodig hebben, want dit gaat niet snel genoeg. Ik moet echter de oude blondeer verf er een beetje afvegen dus het kan rommelig worden, zei ze.’ Inderdaad was er na 20 minuten inwerktijd nog weinig resultaat te zien. even later kwam ze terug met weer een kommetje, dat deze keer erg sterk rook, en een soort plastic jasje, maar dan met de rist op de rug. “ik denk dat we dit eronder moeten doen, want anders komt het mischien tussen de mantel op je kleding. Ze trok mijn mantel uit en onder het toeziend oog van de andere kapsters stak ik mijn handen naarvoren in de mouwen, waarna het jasje strak werd dichtgeritst aan de achterkant. Vervolgens ging de kapmantel erover heen en depte ze de meest verf van mijn haar met papier om het opnieuw in te smeren met blondeer. Inderdaad zat er de nodige blondeer over de mantel. Maar was dat jasje nu echt nodig?

Een half uur later checkte ze nog even de kleur; `bijna daar zei ze.’ `Zal ik je wenkbrouwen ook maar iets doen, riep ze net iets te hard door de zaak?’ `Ja dat is prima’, mompelde ik vol schaamte, waarna ze een klein beetje op mijn wenkbrouwen smeerde. Zo, hoeft maar even hoor, suste ze. We willen het niet te licht hebben. Daarna smeerde ze ook mijn wekbrouwen in.

Na uiteindelijk meer dan een uur inwerktijd was het tijd om uit te spoelen. Bij de wasbak aangekomen werd het plastic toedek kapje verwijdert en het haar uitgespoelt door de jongere kapster, die enthousiast kwebbelde hoe leuk ze het vond dat nu ook mannen hun haar lieten kleuren, en dat het erg goed gelukt was. De muts werd vervolgens afgenomen, en ik nam weer plaats in de stoel. Al kijkend in de spiegel leek was er nog weinig van de kleur te zien omdat het haar nog nat was . Wel leek het alsof meer haar was gekleurd dan de bedoeling was vooraf. Maar Marleen zei enthousiast dat  het precies gelukt was, en fohnde mijn haar. Toen ze bijna klaar was kreeg ik bijna een hardverzakking. De gehele bovenkant van mijn haar was geblondeerd! Dat was niet de bedoeling, stamelde ik. Marleen zag dat ik schrok, en zei snel ‘ik weet dat je het anders wilde hebben, maar dit is toch veel mooier? `Kijk eens wat mooi’ zij ze, terwijl ze me de achterkant liet zien. De hele zaak keek mijn kant uit en staarde mij aan. De andere kapsteres keken vol bewondering , en zeiden volmondig het erg mooit te vinden. Aan de onderkant van mijn nek was inderdaad een strook van zo’n 10 centimer niet gekleurd, en die lijn liep door naar voren net boven mijn oren. Het langer haar bovenop en de pony was bijna volledig geblondeerd, lichtblond met wat plukjes die nog goudblond waren gebleven. ` De grijze plukjes zijn nog prima te zien in de nek, daar zal je vriendin blij mee zijn.’ Inderdaad, maar het zag er wel erg kunstamtig uit, dat contrast…

Terwijl ik de reactie van mij omgeving probeerde van mij af te zetten moest ik wel erkennen dat het erg mooi geworden was. Ze zouden er maar aan moeten wennen; nooit meer saai zwart voor mij. Ik wist wel dat je het mooi zou vinden, daarom heb ik het gedaan, zei Marleen. De kleur staat je uitstekend,’ zei haar collega. `de overgang van blond naar zwart is gewoon super’ riep de jongere dame, terwijl ze vol bewondering keek. `Ik kan het zwarte nog wat korter scheren, zodat je echt een randje hebt om het nog wat meer te accentueren’ riep ze, en nog zonder op mijn antwoord te wachten had ze al de tondeuse gepakt. Rats, rats ging de tondeuse heen en weer en werd het nog wat korter geschoren. Inderdaad viel het nu nog wat meer op, maar vreemd genoeg leek het ook wat natuurlijk…

Na de mantel en het jasje afgedaan te hebben, liep ik naar de kassa om te betalen. Verguld van mijn nieuwe kapsel spoedde ik mij naar huis….

En wat betreft mijn vriendin? Ze schrok zich een ongeluk toen ze me thuis zag komen, maar `savonds in bed gaf ze toe het erg sexy te vinden…