In de drukke winkelstraat kijk ik al fietsend door het deurraam van de grote kapperszaak naar binnen. Ik zie twee kappers en de stoel van kapper Sjaak is leeg! Dit is mijn kans! Ik zet mijn fiets op slot aan een paal terwijl ik de winkel goed in de gaten houd of er geen andere klant naar binnen stapt en daarmee mijn plek bij Sjaak inneemt. Als ik bij de winkeldeur kom, stapt er juist een man naar buiten. Daardoor kan ik de situatie niet goed overzien, maar ik stap toch naar binnen. De ene kapper loopt van de kassa naar zijn stoel, waar al weer een klant zit. De andere kapper kijkt op van zijn werk en begroet mij lachend. Ik hang mijn jas aan de kapstok en realiseer mij dat kapper Sjaak er niet is. Wel hangt er een kaplaken over de rugleuning van zijn lege stoel. Ik ga gespannen op de wachtbank zitten. Waarschijnlijk komt Sjaak zo terug.
De kapper voor mij houdt het hoofd van de man in zijn stoel wat voorover geduwd, terwijl de luid zoemende tondeuse het haar hoog afscheert. Plukjes donkerbruin haar tuimelen naar beneden. Ik vind dat het wel erg kort wordt.

De kapper links van mij doet een kaplaken om de hals van zijn klant en vraagt of er veel of weinig af moet. De man zegt dat het lekker kort mag, zodat zijn vrouw vanavond tenminste kan zien dat hij naar de kapper is geweest. De kapper is het hier helemaal mee eens, pakt een elektrische tondeuse en begint het haar rechts voor het oor weg te scheren. Met plezier zie ik hoe de rechter kant tot boven wordt kaal geschoren. Grote plukken zwart haar vallen over de tondeuse naar beneden. De witte hoofdhuid steekt fel af tegenover het zwarte haar.
De kapper voor mij is klaar en wenkt mij met zijn vinger. Ik ga in de grote kappersstoel zitten en zie mijn spiegelbeeld terwijl de kapper afrekent. Mijn haar is lang tot een paar centimeter over de onderkant van mijn oren. Plotseling staat de kapper achter mij en vouwt de col van mijn trui naar beneden. Ik krijg de grijsblauwe kapmantel omgeslagen, die stevig wordt vastgemaakt, waarbij het haar boven de nek moet worden losgetrokken. De kapper begint mijn haar te kammen en vraagt wat de bedoeling is, terwijl hij constateert dat er overal wel een stukje af mag. Ik antwoord: “Ja en wat uitdunnen alstublieft”. “En wat uitdunnen”, herhaalt de kapper. Hij pakt een speciale schaar van het tafeltje voor mij en knipt daarmee een aantal malen in het lange haar bovenop mijn hoofd. Dan pakt hij de grote tondeuse, die rechts voor mij op het tafeltje ligt, loopt achter mij langs terwijl hij het snoer over mij heen tilt en zet de kam in het haar boven mijn linker oor. Terwijl hij het haar zo omhoog houdt, kijkt hij mij even via de spiegel aan. Ik hoor een klik en een luid gezoem en zie grote plukken donkerblond haar op de kapmantel voor mij vallen en zie voor het eerst sinds lange tijd weer mijn oor. Er vallen nog een paar lange plukken haar en de kapper gaat achter mij staan en duwt mijn hoofd wat voorover. Ik voel hoe de kam in het haar links boven mijn nek wordt gezet en een grote pluk valt op mijn schouder en glijdt weg. De kam gaat steeds hoger op mijn achterhoofd en ik heb het idee dat er wel erg veel afgaat. Dan gaat de deur open en ik zie Sjaak binnenkomen met 3 glazen thee. Als hij mij ziet, verschijnt er een brede lach op zijn gezicht. Mijn linker achterhoofd is tot de kruin geknipt over de kam. Ik voel de kam tegen de huid geduwd boven mijn rechter nek en hoor het geluid van de tondeuse. Dat wordt wel heel kort, bijna kaal. Verder voel ik alleen hoe steeds een pluk haar met de kam omhoog gehouden wordt. Eindelijk is ook de rechter helft opgeknipt. Dan voel ik het warme metaal door mijn nek glijden. Blijkbaar worden mijn nekharen afgeschoren. Met een paar halen wordt ook mijn rechter oor helemaal bloot gelegd, waarbij weer grote plukken haar voor mij op het kaplaken vallen. Het zoemen van de tondeuse verstomt. Grappig, nu hoor ik het geluid van nog een paar tondeuses. De kapper pakt een schaar en knipt een klein stukje van het lange bovenhaar. Ik denk dat dat nu ook wel een stuk korter mag, maar durf dit niet te zeggen, bang dat het dan heel kort wordt. Losse haartjes worden van mijn gezicht en uit mijn nek geborsteld. Met een spuit wordt mijn haar nat gemaakt. De scheiding wordt opnieuw gekamd en mijn haar schuin naar achter. De kapmantel wordt losgemaakt en zwaait weg. De kapper doet mijn col weer omhoog terwijl hij constateert dat ik flink ben opgeknapt. Ik sta op en mijn trui wordt afgeborsteld. Ik zie een hele berg lang, donkerblond, wat krullend haar achter de stoel liggen. Er is toch wel erg veel afgegaan! Ik betaal en ga naar huis. Onderweg is het veel kouder om mijn hoofd.

Thuis zie ik dat mijn achterhoofd ongelijk tot boven aan toe is opgeknipt. Rechts boven mijn nek zit een witte plek. Aan de zijkanten is het haar veel langer dan aan de achterkant, alleen mijn oren zijn vrij. Naast mijn rechter oor zit nog een klein plukje lang haar, dat ik zelf maar afknip.

Ik ben ongelukkig met mijn kapsel en weet niets anders te bedenken dan het maar weer te laten groeien. Tenslotte is lang haar nu de mode voor mannen van begin 20. Maar ik krijg ook opmerkingen van oudere heren dat het kortere haar mij veel beter staat.