Hoe het begon..

Mijn hele leven wilde ik al werken in de horeca. Heerlijke gerechten maken en opdienen, dat was altijd al mijn wens.

Ik heb stage gelopen als gastvrouw bij meerdere grote horeca bedrijven. Toch merkte ik dat gastvrouw niet helemaal mijn “ding” was. Elke dag gekleed in een mantelpakje gasten de weg wijzen en vragen beantwoorden, nee, dit was het niet.

Ik had meer interesse voor bijzondere gerechten maken. En daarbij wilde ik mijn gerecht ook zelf opdienen. Uiteindelijk vond ik de combinatie en heb nu mijn eigen restaurantje.
Een heel bijzonder restaurant..

Zoals ik al zei, het is een bijzonder restaurant. We zijn geen “standaard”, nee we zijn bijzonder. De serveersters zijn allemaal hetzelfde gekleed, een kort jurkje, kousen en een wit schortje. Ik krijg veel complimenten van de gasten, dat de serveersters er allemaal zo netjes bijlopen. Maar ik heb nog meer plannen. ik wil dat de serveersters ook een zelfde kapsel krijgen. Er zijn enkele serveersters die mooi lang haar hebben, maar dat dragen ze in het restaurant altijd in een staart of opgestoken. Niemand die het ziet hoe lang en mooi hun haar eigenlijk is, dus eigenlijk is dat lange haar overbodig.

Op een maandag heb ik alle serveersters uitgenodigd voor een dringend werkoverleg. Nu is dat niet zo bijzonder, alleen de locatie was verrassend, nl. in een kapsalon.
Het is een prachtig gezicht om 3 meiden met mooi lang haar in een stoel voor een grote spiegel te zien zitten, nog niet wetende wat er gaat gebeuren. Maar hier zal snel verandering in komen. Dat begint al als Anne (de kapster) met haar koffertje aan komt wandelen en meteen een kapmantel van het haakje haalt. Een mooie witte, zijden kapmantel wordt met flair voor Joyce uitgevouwen en voorgedaan. Daar zit ze voor de spiegel, haar mooie lange donkere haar steekt af tegen de lichte kapmantel. Ik knipoog naar Joyce en ik zie dat ze meer ontspannen raakt en alles over haar heen laat komen. Even later zie ik de eerste lange lokken al over kapmantel glijden. Mooi lang haar van 30 cm blijft op Joyce ‘r schoot liggen. Naarmate haar haar korter wordt, verschijnt er langzaam maar zeker een glimlach op haar gezicht. Ze begint te stralen. Anne heeft haar lange haar in een bob geknipt, pittig en stijlvol. Haar mooie haar, prachtig in lijn met haar krachtige kaak, ze ziet er prachtig uit.

Even later zitten ook Alice en Carmen met een boblijn voor de spiegel. Drie fantastisch mooie en stijlvolle meiden, die zo dapper waren om toe te staan, dat hun lange haar werd afgeknipt.

En spijt, nee, dat hebben ze nooit gehad. Ze zien er fantastisch uit in het uniform met een korte boblijn, Ach en wie weet volgt er in de toekomst nog wel een verrassing. Joyce, Alice en Carmen hebben al aangegeven dat ze open blijven staan voor verrassingen,,,,