Home » Language » Dutch » Cybercut

clipper-banner
Our Reader Score
[Total: 12   Average: 3.1/5]

We hebben elkaar lang niet gesproken. Nou ja, gesproken, daar klopt niets van. Hij en ik, we hebben elkaar nog nooit gezien. Het enige dat we tot nu toe gedaan hebben is chatten.

Chatten over de passie die hij en ik hebben met haar knippen. Alles dat samenhangt met knippen, scheren etc. windt hem en mij op. Een paar keer hebben we via chatten gedaan alsof ik bij hem kwam terwijl hij de kapper speelde. Ik zat dan achter mijn pc in een zwart kort rokje, een zwart T-shirt waarin mijn borsten goed uitkomen met een lage hals. De laatste keer had ik zelfs de tepelklemmen naast me neer gelegd en toen hij chatte dat ie de klemmen op mijn tepels zette deed ik dat ook daadwerkelijk. Een orgasme volgde dan al snel.

Maar hij is boos. Boos omdat ik lang niets van me liet horen. Dus stelde hij me via de mail een ultimatum. Hij wilde me nu in real life ontmoeten en dan had hij een verrassing voor me zei hij.

En nu, vandaag, nu is het zover. De zenuwen gieren door mijn lijf. Ik woon in een klein dorpje waar bijna niemand me kent. Ik woon hier pas sinds een half jaar en heb het erg naar mijn zin. Alleen als het tijd is om naar de kapper te gaan dan moet ik altijd wel naar de stad. In mijn dorp is alleen een heel ouderwetse herenkapper en daar durf ik niet naar toe.

We hebben afgesproken voor vanavond. Dat stelt me wel enigszins gerust want dan kan hij me niet meenemen naar een kapsalon of zo. Hij heeft me vaak gedreigd dat ie me flink zal kortwieken als ie mij bij hem in de stoel krijgt.

‘O help, de bel gaat, dat zal hem zijn.’

Trillend van de zenuwen open ik de deur. En daar staat ie dan voor me. Een lange wat streng uitziende man maar met een open lach. ‘Zo schoonheid, zegt ie, ‘je ziet er echt mooi uit.’ Ik verwelkom hem en nodig hem binnen. En ja, hij wil eerst wel een kop koffie. Even later zitten we lekker te kletsen en mijn zenuwen zakken wat af. Ik woon in een schitterend appartement waarbij alle kamers gelijkvloers zijn. Dat wist hij al want dat had ik al eens aan hem gechat.

‘Meisje, ik heb een verrassing voor je’, zegt hij. Doe je ogen maar even dicht. Ik sluit m’ ogen maar voel meteen dat mijn handen vastgebonden worden. Ik protesteer en eis dat ie me onmiddellijk los maakt.’Haha,’ zegt ie, ‘kom nou, dat wil je niet echt. Nee meissie dit wordt jouw avond, de avond die je nog lang zal heugen.’ Intussen doet ie me heel strak een blinddoek voor en zegt: ‘en als je nu je mond niet houdt dan duw ik je ook nog een gag in je mond’. Zachtjes zit ik te snikken. Ik ben bang. Maar ook, diep in me kriebelt het in mijn buik. Hij trekt me van de bank omhoog en zegt: ‘kom dame, we gaan even een eindje rijden.’ Heel onverwacht trekt hij even aan mijn tepels die intussen al keihard naar voren staan. Ik smelt meteen, voel alle kracht uit me vloeien en zak bijna door mijn benen. Hij merkt meteen mijn opwinding en lacht zachtjes. Dan trekt hij me mee naar buiten en duwt me even later zijn auto in. Stilletjes zit ik naast hem, hoor de auto starten en we rijden weg. Onder het rijden legt ie zijn hand even op mijn been en streelt even de binnenkant van mijn bovenbenen. ‘Wees maar niet bang’, zegt hij. ‘Je zult genieten gaan van een behandeling die je in je stoutste dromen niet verwacht hebt.’

Het ritje duurt maar kort en ik voel de auto stoppen. Hierop opent hij het portier aan mijn kant en pakt mijn hand. ‘Zo, komt u maar mevrouw’, en hij voert me mee. Ik hoor een sleutel in een slot, een deur die open en weer dicht gaat. Ik voel dat we in niet zo’n grote ruimte staan. Hij duwt me op een bank neer die tegen een muur aan staat. Nog steeds ben ik geblinddoekt en ook mijn handboeien heb ik nog om. Klagend zeg ik: ‘wat doe je toch allemaal en waarom mag ik niks zien?’

Zachtje gromt hij:’nog even geduld madam, ik kom je zo halen.’ Het is stil in de ruimte dus ik vermoed dat we hier alleen zijn. Dan pakt hij weer mijn hand en voert me opnieuw mee. Nu duwt hij me weer in een andere stoel en dan maakt hij mijn handboeien los maar klikt ze nu apart aan de leuningen van de stoel. “Zo’, zegt ie, ‘en dan mag je nu jezelf eens mooi gaan zitten bekijken’. Hij haalt de blinddoek weg, even knipper ik tegen het licht maar dan zie ik mezelf zitten. ‘Oh oh oh, ik zit in een heel ouderwetse herenkappersstoel. Ik kijk om me heen en herken de herenkapperszaak uit het dorp. Ik stamel: ‘maar hoe, hoe ………wat is dit.’ Hij gaat superieur achter mijn stoel staan, kijkt me glimlachend aan in de spiegel en zegt: ‘ach, ik heb je nooit verteld dat deze kapper een oude bekende van mij is, hij is namelijk mijn kapper van vroeger toen ik nog een klein jongetje was dat altijd met een bloempotkapsel hier weg kwam.’ Toen je me via internet vertelde waar je woonde heb ik de banden met hem maar eens weer aangehaald en toen ik hem vertelde dat mijn vriendin graag door mij zelf geknipt zou willen worden was ie tegen een geringe vergoeding al snel bereid mij zijn kapsalon ter beschikking te stellen. En zie hier mevrouw, nu ga ik eerst eens even een mooie glanzende wit satijnen kapmantel voor u pakken.’ Hij loopt even weg en ik begin meteen te proberen me los te rukken. Dan staat ie weer achter mijn stoel en slaat de kapmantel om me heen. Hij bindt hem nog wat losjes om maar als ik weer protesteer snoert ie hem, strak aan. Dan zegt ie: ‘zo, en nu geen fratsen meer, ik ga je vanavond lekker knippen maar eerst ga ik je haren wassen.’ Dan voel ik meteen de stoel achterover gaan en al snel lig ik machteloos achterover, mijn hoofd in een wasbak die hij achter mijn stoel heeft gereden. Ik beef en besef dat ik volledig aan hem overgeleverd ben. Nu probeer ik het over een andere boeg te gooien dus zeg zachtjes smekend: ‘dit kun je toch niet zomaar doen, wil je dat ik bang voor je ben?” ‘Ach, zegt hij lijzig, ‘ga je nu op mijn gevoel proberen te werken?’ ‘Luister goed, ik zeg dit maar 1 keer: ‘vanaf nu spreek je me aan met ‘kapper’ en je praat alleen als ik je iets vraag. Begrepen?’ Ik word boos en zeg brutaal: ‘en zo niet?’ ‘Zo niet, dan wordt het wie niet horen wil moet maar voelen dame, als je niet doet wat ik zeg gaat niet alleen die gag in je mond maar ken ik nog wel wat methodes die je zullen doem zwijgen.’ Ik wordt nog bozer en zeg nu uitdagend: ‘ik doe je een proces aan je broek als je me niet meteen losmaakt’.

Dat laatste had ik beter niet kunnen zeggen. Hij draait zich van me af en even later heeft ie een mondgag in zijn handen. ‘Doe je mond open’, zegt ie. Ik schud nee met m’n hoofd en hou mijn lippen stijf op elkaar. Dan knijpt ie mijn neus dicht en als ik mijn mond open om te ademen duwt ie de gag in mijn mond. ‘Zo, zegt ie, voorlopig zing je wel een toontje lager.’

Wordt vervolgd……………………………………….

Leave a Reply

clipper-banner