Nooit heb ik het leuk gevonden dat mijn haar geknipt werd. Zo lang als ik het mij kan herinneren hadden wij een thuis kapster, die heel het gezin onder handen nam.

Altijd als ik aan de beurt was, zat ik verstopt onder tafel of was verdwenen uit het huis, altijd schreeuwend en tierend omdat ik het niet wilde ondergaan. En dat terwijl mijn moeder altijd erg behoudend was en is zeker ten aanzien van mijn haar, als het maar netjes zit, en vooral niet teveel opvalt en te kort is.

Maar op een bepaalde leeftijd ga je zelf naar de kapper, wel is waar met instructies van je moeder, maar ervaar jezelf hoe het er aan toe gaat bij een kapper. Spanning ten top, je voelt de spanning en opwinding in jezelf, raar maar waar. Echter op het moment suprême, ben je een lafaard en doe je wat je opgedragen is door je moeder, een stukje eraf maar toch vooral gedekt!

Nooit werd echter tijdens mijn ervaring bij de kapper de tondeuse gebruikt, alles gebeurde met de schaar! Tot dat het de zomer werd van de laatste klas lagere school, mijn haar moest nodig geknipt worden en mijn moeder lag met de griep op bed. De boodschap was wederom duidelijk, stukje eraf en gedekt!

De kapper waar ik altijd heen ging was stappend vol en accepteerde geen klanten meer die middag, dus moest ik op zoek naar een ander adres. Hoewel het zomer was, was het geen mooie dag, grijs en grauw, de regen hing zelfs in de lucht. Het ouderlijke huis is net buiten het centrum, evenals mijn reguliere kapper, maar op weg naar het centrum is een kleine winkel straat met een heren kapper.

Vreemd genoeg was het er niet druk, ik stopte met mijn fiets voor het raam en keek recht in het gezicht van de kapper, een rilling liep over mijn rug, en als in een soort trance zet ik mijn fiets op slot en ga naar binnen. Op dat moment was de kapper bijna klaar met een oudere man, terwijl er nog een oudere man zat te wachten op zijn beurt.

Ik nam plaats op een wacht stoel naast de oude man, die vervolgens opmerkte, zo jochie jij kunt wel een goede knipbeurt gebruiken, ik verstond de man niet goed waarop hij zei; dat bedoel ik met al dat haar voor je oren!

De kapper was inmiddels aan het afrekenen met zijn klant, waarop hij de afgeknipte haren met een bezem in de hoek veegde, de stoel zitting omdraaide en het kaplaken schoonschudde.
Plotseling riep hij; zo kom maar jochie, waarop ik zei dat de man naast mij eerst was!
De man naast mij vertelde dat hij geen haast had, en ik misschien nog wel boodschappen moest doen voor mijn moeder, zonder te weten wat hij zei was dat wel de waarheid.

Met een brok in mijn keel nam ik plaats in de kappers stoel, welke direct voor het etalage raam stond, zodat iedereen die langs loopt mij kan zien. Van af dat moment ging het allemaal heel snel, voor ik het wist zat het kaplaken te strak om mijn nek met zo’n crêpe papiertje er tussen. Zo zeg het maar eens zei de kapper, tja ik wil het wat korter stamelde ik, nee zei de kapper met wat korter kom je hier niet weg, wat jij nodig hebt is een ouderwetse jongens coupe, niet waar jaap riep hij naar de oude man!

Als je het mij vraagt, heeft deze jonge man een lesje nodig, want hij hoorde niet wat ik zei en was nog brutaal ook tegen mij. Je begrijpt wel dat dit niet het geval was, maar de boodschap was duidelijk. Voor dat ik ook maar kon reageren werd mijn hoofd naar beneden gedrukt, zover dat mijn kin op mijn borst drukte, toen hoorde ik een klik en een zwaar zoemend geluid.
Het leek wel of ik verdoofd was, lam geslagen en niet in staat om te bewegen.

Nog nooit had ik een tondeuse ervaring, maar nu werd ik er mee onderhanden genomen, de ene hand van de kapper duwde mijn hoofd naar voren, en met zijn andere hand duwde hij de tondeuse van mijn nek tot aan mijn kruin. Demonstratief schudde hij de haren over mijn hoofd uit, die vervolgens voor mijn ogen in mijn schoot terecht kwamen.

Hij ging van achterkant naar de linker en rechter zijkant zonder dat mijn hoofd opgelicht werd, ik zag dus niet wat het resultaat was, alleen al het haar wat voor mijn ogen in mijn schoot tuimelde!

Op eens voelde ik een dikke harige kwast over mijn vers geschoren schedel, ik stikte bijna, want toen voelde ik pas hoe kort het was, ik had immers nog nooit zoiets meegemaakt. Tegelijkertijd voelde ik mij nog steeds opgewonden bij mijn tijdelijke gevangenschap, voor ik goed en wel realiseerde wat er gebeurt was, werd mijn hoofd rechtop gezet, ik kon mijn tranen nauwelijks bedwingen, tranen van opwinding en schaamte, ik zag geen haar meer op de zijkant van mijn hoofd, alleen twee uitstekende oren!

Ik kreeg niet de kan om er lang naar te kijken, de hand van de kapper greep mijn kin als of ik in een bankschroef geklemd zat, geen kant kon ik meer op. De tondeuse zoefde keer op keer over mijn hoofd, en mijn schedel werd steeds zichtbaarder, weer die dikke kwast over mijn hoofd, haren vlogen alle kanten op!

En jaap zei de kapper, vind je het zo goed, later heb ik geleerd dat er een opzetkam nr. 3 opzat, dat wil zeggen haarlengte 6 mm, jaap zei het is nu wel slecht weer, maar het wordt de komende weken erg warm, ik denk dat je zijn moeder er een plezier mee doet om het ventje te millimeteren! Mmmm ik denk dat je gelijk hebt jaap.

Voor dat ik er erg in had werd mijn hoofd weer in dezelfde bankschroef houding naar voren geduwd, ik hoorde dat er iets werd afgehaald wat demonstratief op de balie werd gegooid, dat was dus opzetkam nr. 3. Vervolgens voelde ik de tanden van de tondeuse in mijn nekvlees grijpen, zelfs zo dat het zeer deed, ik slaakte een kreet uit. Niet jammeren jochie zei de kapper anders gaat het scheermes er ook nog overheen.

Niet lang daarna was ik helemaal kaal, niet glad want het voelde als schuurpapier, binnen No time stond ik buiten, zoals in een trance niet realiserende wat er gebeurt was. Het was echter gaan regenen, en met mijn korte broek en kale hoofd kwam ik snel terug in de realiteit! O o toen moest ik naar huis, kwaad dat mijn moeder was, en ik maar huilen dat ik er niets aan kon doen, intussen was mijn onderbroekje nat, toen realiseerde ik dat er iets met mij gebeurt, was wat ik eigenlijk niet wilde, maar toch stiekem van genoot.