Trillend van de zenuwen duwde ik het karretje met de verfspullen naar de stoel waar Ilse op me zat te wachten. Dit was bijna te veel van het goede voor me. Zelf een hele metamorfose ondergaan en dan ook nog een Metamorfose voor anderen bedenken.

“Toe maar hoor ….” Zei Ilse nog eens om me aan te moedigen. “Ik ben heel benieuwd”

Voorzichtig drukte ik Ilse’s hoofd een beetje naar voren zodat ik bij haar achterhoofd kon beginnen met het insmeren van de blondering. Ik nam een lange strook kunstof en legde een pluk haar er boven op. Deze pluk smeerde ik voorzichtig in met zilverblond. Bovenop de zilverblonde pluk maakte ik weer en nieuwe pluk lichtblond. Langzaam, laagje voor laagje bracht ik zo aan. Nadat ik een aantal laagjes had aangebracht vroeg ik Ilse haar hoofd opzij te buigen zodat ik aan de zijkant kon werken.  De kunststof stroken hingen over haar wangen naar beneden. Aan de voorkant maakte ik, behalve zilverblonde en lichtblonde, ook blauwe plukken. De laagjes kleur stapelden zich als dakpannen op haar hoofd. Steeds meer plukjes bracht ik aan, blauw, zilverblond lichtblond. Ik werd steeds benieuwder hoe het er uit zou gaan zien. Ik zag alleen maar een hoofd dat steeds meer bedekt raakte met laagjes kleur, eerst aan de rechterkant en toen aan de linkerkant. De stroken die er voor zorgden dat de kleuren niet door elkaar zouden lopen hingen nu als een soort schilderijenlijstje om Ilse’s voorhoofd.

Met een kam kamde ik voorzichtig Ilse’s pony naar voren om ook daar de stroken verf aan te gaan brengen een hele laag hing vanaf haar voorhoofd langs haar gezicht naar beneden.

Aan de bovenkant smeerde ik de resterende haren in met zilverblond en maakte ik miet mijn vingers lichtblonde en blauwe plukken. Voorzichtig nam ik kleine strengetjes haar tussen mijn vingers en smeerde ik ze in met verf.

Tot slot nam ik de lagen die voor Ilse’s gezicht hngen en zette ik ze vast met een paar klemmen. Haar hele haar was nu bedekt met verf. Ik hoopte maar dat ik in mijn onervarenheid en opgewondenheid me niet had vergist.

Stel je voor dat Ilse’s haar een soort tijgerprint zou hebben? Mijn bedoeling was enkele blauwe plukken in het blonde haar. Ik hoopte
maar dat het was gelukt.

Terwijl ik zo aan het nadenken was over Ilse’s haar vroeg Ilse: “Zal ik jouw haar alvast uitspoelen? De permanent heeft er nu wel lang genoeg ingezeten. Kom maar mee naar de wasbak.”

Terwijl ik nog aan het bekomen was van mijn ervaring volgde ik Ilse naar de wasbak. Ik kreeg nauwelijks de tijd om na te denken. Het ene moment was ik, met permanentwikkels in mijn haren Ilse’s haar aan het kleuren, en het andere moment lag ik al weer met mijn hoofd in de wasbak.