Carina bleef een beetje op afstand terwijl de twee

andere Kapsters aan beide zijden achter de stoel van Marco gingen

staan. Langzaam begonnen ze het natte, lange haar aan twee kanten

door te kammen.Marco voelde hoe de kapsters in hun nijlon schorten

zijn haar naar beneden kamden en de bovenste haren met klemmen

vastzetten. De andere haren werden langzaam gekamd van boven naar

beneden. Marco voelde hoe de kammen van de kapsters door het haar

gleden tot bijna onderaan. Hij voelde hoe dekapsters licht aan zijn

haar trokken en de punten tussen de vingers namen. Het koude staal

van de scharen gaf een lichte zenuwtrek in zijn nek. Waarom vond hij

dit zo spannend? Hij was zich van te voren nauwelijks bewust geweest

van zijn interesse, de kapsters leken meer op de hoogte dan hijzelf.

Een licht “schriek” geluid van 2 kanten bracht hem terug in de

realiteit. De realiteit van zitten  een vreemde kapsalon, met 3

kapsters om je heen en een aantal kijkende meisjes. Weer werd het

lichte trekken van de kam opgevolgd door een “schriek” geluid.

Toch leek het wel of de kapsters helemaal niet zoveel

van het Haar afknipten hoewel Marco niet echt goed durfde te kijken.

Wat vreemd, waarom zouden ze niet zoveel van zijn haar afknippen? Ze

waren nog wel zo verbaasd dat hij al zo lang niet meer naar een

kapper geweest was. Plotseling bedacht Marco zich dat ze helemaal

niet gevraagd hadden hoe hij zijn haar geknipt wilde hebben. Waarom

dan maar zo’n klein stukje? Dat is toch merkwaardig….

veel tijd om na te denken kreeg hij niet. Een van de

kapsters sprak plotseling:”Weet je wel dat je prachtig Haar hebt?

Het is zonde dat je er zo slecht voor zorgt. Waarom zijn mannen zo

onzorgvuldig met hun Haar?”

Marco stamelde iets van “Dank je” maar wist verder

ook niets te zeggen.

De Kapster vervolgde met:”Vrouwen hebben veel meer

over voor hun uiterlijk, dat heb je vast al gezien. Ze willen graag

er zo goed mogelijk uitzien, ongeacht hoe lang het duurt. Krullen,

kleuren, alles kan. Niet dat saaie, knip maar even bij”

Carina viel de andere kapster bij. “Ja, voor een

vrouw zijn haar haren een schat. Het bepaald je image. Je kunt ermee

imponeren, variëren en nog veel meer. Waarom doen mannen dat niet?

In het hele dierenrijk willen mannen er mooi uit zien, er alles aan

doen om te imponeren bij de vrouwen. Wij vrouwen voelen ons te kort

gedaan. Wij vinden dat een man zijn best voor ons moet doen, ons moet

veroveren.”

“OK” vervolgde de andere Kapster. “Wij willen dus

een man die zijn best doet voor ons, en wij gaan je daarbij helpen.

Je krijgt een echte metamorfose. Je mg zelf kiezen, wordt het een

prachtige bos krullen, een kinkie kleurtje of scheren we je kaal? Wij

vrouwen moeten altijd van alles doen om  manne te plezieren. Nu zijn

jullie aan de beurt. Wat gaat het worden?”

“Uhhhh, zeker niet kaal …….” stamelde Marco.

“OK, wat dan wel? Wacht, ik pak een modellen boek.”

Even later keek Marco in een prachtig, glossy,

modellenboek vol met ….. vrouwen.

“Weet je” zei de 3e kapster. “Je moet gewoon

durven. We maken je echt prachtig. Geloof me maar. Er is voor ons

niet mooier dan eindelijk een man echt te verwennen. Niet met banale

sex, maar met een prachtig uiterlijk. Geef ons gewoon de vrije hand.

Laat ons je onweerstaanbaar maken.”

Marco was inmiddels helemaal de draad kwijt. Hij wist

niet wat te zeggen, maar was gefascineerd door het idee dat hij niet

langer meer de baas was over de situatie. Tegelijkertijd was hij

echter bang. Een angst die hij niet kende. De adrenaline gierde door

zijn lichaam. Hij was verlegen, opgewonden, in de war. Alles

tegelijk. En dat zou alleen nog maar erger waorden, want de kapsters

kwamen aanrijden met een karretje met kwasten, rollers en allerlei

andere dingen die hij niet kende. De donkergrijze Nijlon capes hadden

plaats gemaakt voor zwarte kunstof capes en Marco zelf kreeg een

zwarte, effen, kapmantel om van plastic. Nadat ze hem eerst een

nieuwe handdoek om hadden gelegd. Toen ging alles plotseling heel

snel ……