Home » Language » Dutch » Marco’s vrije dag (Part 4)

clipper-banner
Our Reader Score
[Total: 0   Average: 0/5]

De kapsters die nu links en rechts van hem stonden namen stukken touw in hun handen. De stukken touw deden Mario het meest denken aan touw zoals op schepen werd gebruikt, stevig, dik touw.

“Rustig maar, je bent hier binnen gekomen en we willen niet dat je te snel weer wegloopt” zei een van de kapsters.

“Nee hoor, we zijn nog lang niet klaar.” vertelde de ander terwijl ze het touw om Marco’s bovenlichaam begon te wikkelen.

Tegelijkertijd werden 2 handboeien om zijn polsen geklikt en werden ook zijn enkels aan de stoelpoten vastgemaakt.

Daar zat hij dan. Helemaal in de macht van een paar beeldschone kapsters. Bekeken door een paar even beeldschone klanten.

De kapsters lieten er geen gras over groeien, want ze begonnen Marco’s haar te kammen met 2 scheidingen. Links en rechts hing het haar naar beneden en de rest werd als een soort ponny naar voren gekamd. Lang duurde dat echter niet, want een van de kapsters pakt een pluk haar op het voorhoofd en kamde het naar boven. Een lange, rechte pluk haren ging recht omhoog vanaf Marco’s voorhoofd. De kapster pakte een soort vloeitje, draaide dat om de pluk haren en nam een plastic rolletje.

Hoewel Marco stiekem geïnteresseerd was in wat er allemaal in Kapsalons gebeurde had hij nog nooit gezien wat ze met hem gingen doen. Hij kon dus weinig anders dan afwachten. Het een na het ander rolletje werd in zijn haren gedraaid. Nadat enkele rolletjes in zijn haar zaten werden plastic stangetjes onder de elastiekjes geklemt.

Het zach er merkwaardig uit. Een lange rij kunststof rolletjes recht over zijn hoofd. Van zijn voorhoofd naar zijn achterhoofd. Toen er een kaarsrechte rij rolletjees over zijn hoofd liep begonnen de kapster aan 2 kanten tegelijkertijd zijn haar in te draaien.

In een mum van tijd was zijn hele hoofd bedekt met rollers. Het zag er vreemd uit, maar Marco merkte tot zijn verbazing dat hij opgewonden raakte bij het idee de controle kwijt te zijn. Hij kon alleen maar afwachten wat er gebeurde. Afwachten terwijl de kapsters langzaam maar zeker zijn hele hoofd bedekten.

“Zo”, Zei plotseling een van de kapsters. “Je ziet er prachtig uit”

“Dit is pas het begin” Zei een andere. “Wij vrouwen moeten altijd heel wat doorstaan”

“Ja, maar daarna ben je dan ook wel veel mooier” Zei de derde terwijl ze een soort creme op Marco’s voorhoofd smeerde. Precie langs de haargrens. Langzaam, van links naar rechts.

“Waar zou dat goed voor zijn?” Vroeg Marco zich af, terwijl hij angstig afwachte. “Waarom creme op je voorhoofd smeren? Daar zit toch geen haar?”

Terwijl Marco zich koortsachtig afvroeg waar de creme goed voor was begonnen je langzaam, beetje voor beetje, centimeter voor centimeter een strook watten op de creme te leggen.Langzaam gingen de watten van zijn voorhoofd, via zijn oren naar zijn achterhoofd en aan de andere kant het zelfde. Een van de kapsters gaf een licht rukje aan de watten en zette ze vast op Marco’s achterhoofd.

“Zo, en dan nu het moment supreme”

“De point of no return”

“Het echte afzien. Wie mooi wil zijn moet pijn leiden, of beter… Ach je zal wel zien”

Met een klein flesje, met een spits puntje begonnen ze een vloeistof over de rollen  te verdelen. Plukje voor plukje, rolletje voor rolletje werd natgemaakt.

Het duurde even voordat Marco de geur van rotte eieren gewaar werd. De stank was bijna ondraaglijk en Marco wilde zijn neus dichtknijpen. Helaas waren zijn handen nog steeds vastgebonden en kon hij alleen maar afwachten. Afwachten in de ondraaglijke stank.

De geur van rotte eieren werd steeds sterker naarmate er meer van zijn haren natgemaakt werden.

“Verschrijkkelijk hè die geur, het zijn de zwavelbruggen in je haar. Langzaam, beetje bij beetje worden die afgebroken door deze vloeistof. De stank is niet te harden maar je zult zien. Het resultaat is de moeite waard.” Zei een van de kapsters, terwijl ze een plastice muts op Marco’s hoofd plaatste…

Leave a Reply

clipper-banner