Author: John Dutchy, email: jjdutchy@gmail.com, Title: Op afspraak, Lang: Dutch, Cat: Time for a change, Location: Home, Rating: PG

Op afspraak

Opgewonden staarde ze naar haar beeldscherm. Onwillekeurig gleden haar vingers door haar lange blonde haren. Ze had zojuist bij de kapper een afspraak voor a.s. vrijdag bevestigd. Maar dit keer geen gewone knipafspraak voor een beetje bijpunten in de plaatselijke salon. Ze zou nu eindelijk naar die hobbykapper gaan die ze lang geleden op het web in een ‘haarchatroom’ had ontmoet. Uit de vele chats en daaropvolgende mailwisselingen met hem was haar duidelijk geworden dat ze allebei hetzelfde hadden met ‘haar ‘ en met knippen.

Ze zou uren in een kappersstoel door kunnen brengen terwijl de kapper met haar, haar bezig is. Ze vindt het spannend als de kapper zich dan licht dominant opstelt en een kapsel knipt volgens zijn eigen idee zonder dat te overleggen. Een kam die steeds weer door haar haren glijdt, het geluid van de schaar en de diepe brom van een tondeuse maken een kappersbezoek altijd een feestje voor haar. En nu had ze dus iemand gevonden die ook het liefst uren bezig is met haren knippen en modelleren. Iemand die per bezoek meerdere, steeds kortere, kapsels wil knippen en dus moet ze heerlijk lang in zijn stoel blijven zitten.

Ze had er al vaker met haar partner over gesproken. Hij was op de hoogte van haar haarfetish en was ermee akkoord gegaan dat ze de afspraak maakte. Hij zou haar zelf naar die kapper brengen had hij toegezegd.

Op de bewuste dag was ze al vroeg wakker, had een douche genomen en haar haren gewassen. Op weg naar de afspraak voelde ze wederom die lichte opwinding die ze de hele week al had gevoeld als ze aan de kappersafspraak dacht. Ze zat stil voor zich uit te staren in de auto en zag de afslag op de snelweg voor zich opdoemen. Nog 10 minuten volgens de navigatie en dan zouden ze er zijn.

Na het parkeren van de auto wandelden ze in de richting van het opgegeven adres. Daarbij werd dat onbeschrijflijke gevoel in haar maag heviger. Onwillekeurig werd ze steeds nerveuzer, begon zelfs iets van twijfel te voelen maar merkte dat ze het met iedere stap alleen maar spannender en dus ook leuker begon te vinden.

Als directe reactie op het aanbellen maakte een zoemer duidelijk dat ze de deur kon openen. Rechtdoor lopen en de lift naar boven nemen had de kapper gezegd. In de lift keek ze nog een keer naar zichzelf in de spiegelende achterwand. Gleed nog een keer met haar vingers door haar lange blonde haar en vroeg zich af hoe ze eruit zou zien als ze na het kappersbezoek weer in de lift zou stappen. Hoe zou het dan voelen als ze met haar vingers door haar haren glijdt? De twijfel stond in haar ogen. Haar partner leek geen twijfel te hebben, keek rustig voor zich uit en wachtte totdat de lift tot stilstand kwam. De liftdeuren openden zich, ze voelde van opwinding een knoop in haar maag, twijfel…….. zou ze uitstappen? Ja natuurlijk zou ze uitstappen en naar het appartement van de kapper gaan. Maar tot op dat moment wist ze nog steeds niet wat ze kon verwachten. En hoe het is om uiteindelijk in zijn stoel te gaan zitten. De kapper had wel eens een foto van zijn stoel en zijn kappersspullen gemaild. Ze kon zich de grote zwarte stoel, de cape en de hoeveelheid scharen, kammen en tondeuses nog goed voor de geest halen.

Ze zag meteen de deur van het opgegeven appartement toen ze uit de lift stapte. Ze haalde diep adem en drukte op de bel. De kapper deed open. Haar oog viel onmiddellijk op de kappersschaar in de borstzak van zijn blouse.

Nadat hij de deur had geopend zag de kapper een vrouw met lang, ruim over haar schouders vallend, blond haar voor zijn deur staan. Ze leek vertwijfeld en hij zag haar lichtjes op haar lip bijten. Hij had wel vaker klanten gehad die zich kennelijk voortdurend afvroegen of ze er wel goed aan hadden gedaan in zijn stoel te stappen. Hij vond die vertwijfelde blik in de ogen altijd een prachtig gezicht.

“Ah mijn afspraak van 11uur. Kom binnen”. Als ze naar binnen stapt worden haar ogen onmiddellijk naar de grote stoel midden in de ruimte getrokken. “Zal ik je jas aannemen?” Zonder haar ogen van de stoel af te wenden geeft ze haar jas aan de kapper en loopt verder de ruimte in. De kapper loopt om haar heen naar de stoel, pakt de cape die over de rugleuning hangt en zegt:: “Neem maar vast plaats.” Ze hoefde zich niet af te vragen welke stoel hij bedoelde want hij had de kappersstoel in haar richting gedraaid en stond er zelf achter. Ze keek nog een keer zijdelings naar haar partner, haalde diep adem en stapte, minder zelfbewust dan ze wilde, in de richting van de stoel en nam plaats. De kapper draait dan de stoel zodanig dat ze recht voor de spiegel zit. Ze ziet hem via de spiegel keurend naar haar haren kijken. Ze volgt zijn blik enigszins gespannen en vraagt zich af wat hij ervan vind.

De kapper pompt de stoel hoger en laat dan zijn vingers door haar haren gaan. Met zijn vingers kamt hij het wat door terwijl hij haar bekijkt in de spiegel. “Zit je goed?” Ze knikt lichtjes, kijkt naar hem in de spiegel en wacht gelaten af wat er volgt. “Mooi zo, blijf maar even zitten. Ik kom zo bij je”.

De kapper loopt naar haar partner die staat toe te kijken. Ze praten terwijl ze beiden haar kant op kijken. Hun stemmen zijn gedempt waardoor ze niet goed kan horen wat er wordt besproken. Ze kan zich wel voorstellen waar het gesprek over gaat en doet haar best wat van de conversatie op te vangen. Ze vangt woorden op als “knippen”, “hoe kort”, “verschillende kapsels”, “tondeuse”. Weer voelt ze de twijfel in alle hevigheid toenemen. Net als dat toch wel heerlijke gevoel in haar maag. Haar gedachten kan ze niet goed meer ordenen. Wat moet ze doen? Uit de stoel stappen? Blijven zitten? De kapper had gezegd dat ze moest blijven zitten en dus zucht ze en wacht af. De kapper maakte tijdens het gesprek met haar partner bewegingen met zijn handen die erop leken te duiden wat voor kapsel en hoe kort hij haar zou willen knippen. Ze ziet dat haar partner knikt, de kapper een hand geeft en ……….vervolgens de deur uitloopt. Wat hebben die twee afgesproken? Wat zou er met haar, haar gebeuren? Met het vertrek van haar partner valt ook de laatste strohalm waar ze zich mogelijk aan zou kunnen vastklampen weg. Ze was nu overgeleverd aan de kapper.

Voor zich zag ze de kappersspullen liggen. Haar ogen bleven het langst hangen op de scharen en de drie tondeuses van verschillende grootte. Zou de kapper die ook gaan gebruiken…….., bij haar…..?

Langzaam komt de kapper naar haar toegelopen. Met licht gebogen hoofd naar een punt op de grond starend wacht ze af wat er zal gebeuren. De kapper komt achter haar staan maar er gebeurt niets. Dan ziet ze uit haar ooghoeken dat hij een kam pakt. Ze voelt zijn hand op haar hoofd die duidelijk maakt dat ze recht voor zich uit moet kijken. Dan voelt ze de kam door haar haren glijden. Hij kamt haar, haar helemaal recht naar beneden en kijkt dan in de spiegel. Ze wil iets vragen maar…….. krijgt het gevoel dat ze daar toch geen antwoord op gaat krijgen. Haar partner en de kapper zijn kennelijk tot een besluit gekomen over haar kapsel.

De kapper kamt haar haren dan naar achteren. Hij werkt stevig door en haar hoofd wordt steeds met kleine rukjes een beetje naar achteren getrokken. Ze ziet dat hij een hoge paardenstaart maakt en voelt dat hij die stevig in zijn vuist houdt. Hij duwt haar hoofd naar voor, naar opzij en trekt het dan aan de paardenstaart weer naar achter. Daarbij kijkt hij keurend naar haar gezicht. Kennelijk is hij voor zichzelf er nog niet uit wat hij gaat knippen. Weer duwt hij haar hoofd diep voorover.

Ze voelt dat hij de paardenstart op haar hoofd vastzet. Als ze opkijkt ziet ze dat de kapper een kapmantel en een papieren halskraagje pakt. Ze kent die halskraagjes wel van plaatjes bij van die herenkappers. Onwillekeurig doet ze haar kin omhoog om het de kapper makkelijker te maken het halskraagje om te doen. Ze had nog nooit zoiets om en het doet haar meteen weer twijfelen of ze er wel goed aan heeft gedaan in de stoel plaats te nemen. Ze pakt de armleuning van de stoel vast en houdt haar adem even in.

Meteen daarna doet de kapper haar de blauwe kappersmantel om en sluit hem strak om haar nek. Het voelt alsof er echt nu geen weg terug meer is. Ze twijfelt hevig maar merkt ook dat, dat heerlijke gevoel in haar maag alleen maar is toegenomen.

De kapper maakt haar paardenstaart weer los. Haar, haar valt terug naar beneden en maakt een zacht fluisterend geluid over de kappersmantel. Hij duwt haar hoofd naar voor en kamt de achterkant recht naar beneden. Gaat dan rechts naast haar staan en duwt haar hoofd naar links. Kamt dan ook het haar aan de rechterkant helemaal door. Ze ziet onderwijl dat hij haar kapsel bestudeerd en zich nog steeds lijkt af te vragen wat ermee te doen. Dan loopt hij naar de andere kant, duwt haar hoofd naar rechts en kamt ook hier het haar.

Terwijl hij rechts naast haar staat pakt hij zijn schaar uit zijn borstzak. Ze vraagt zich af of het nu gaat beginnen en volgt gespannen zijn bewegingen. Hij kamt haar haren rechts naar beneden houdt dan een lok strak tussen zijn vingers en knipt er ongeveer 2 centimeter af. Ze ziet het kleine afgeknipte plukje haar op de kapmantel vallen. De kapper gaat verder met knippen waarbij hij steeds een lok haar naar beneden kamt, vasthoudt en op dezelfde lengte als de eerste lok afknipt. Hij werkt zo op zijn gemak naar achteren en vervolgens door naar haar linkerkant. Kamt steeds een lok recht naar beneden, houdt die vast tussen zijn vingers en knip knip knip. Kleine plukjes afgeknipt haar vallen naar beneden op de grond. Aan de voorzijde vallen ze op de knipcape en glijden dan naar beneden. Ze ziet dat hij haar kapsel netjes bijknipt in een mooie rechte lijn. Als hij helemaal rond is controleert hij of het inderdaad helemaal recht is. Kamt het nog eens goed door en knipt kleine overgeslagen haartjes ook af. Ze merkt dat ze het prettig vindt zoals hij werkt. Het vele kammen, zijn vingers die door haar haren glijden en de aandacht die hij besteed aan het knippen geven haar een goed gevoel.

Het lijkt erop dat hij tevreden is en styled haar haren dan, door met zijn vingers ze naar achteren te kammen en vervolgens in model te duwen. Hij maakt de knipmantel los, doet haar het papieren knipkraagje af en zwaait de knipmantel van haar af. Ze zit nog wat onwennig te kijken naar zichzelf in de spiegel. Ja ze is netjes bijgeknipt. Zou het nu klaar zijn? Ze stapt uit de stoel, loopt naar voor om haar haren nog eens te bekijken in de spiegel. Gaat met haar vingers door haar haren. “Tevreden”? Vraagt de kapper. “Ehm ja”, het is netjes zegt ze. “Mooi zo……… maar ik ben nog niet tevreden, dus neem maar weer plaats”. Heeft ze dat goed gehoord? Wil hij dat ze weer gaat zitten? De kapper draait de stoel weer naar haar toe en maakt een gebaar dat ze plaats moet nemen. Haar hart bonst en een beetje verdooft doet ze wat hij haar heeft gevraagd. Weer krijgt ze een knipkraagje en de knipmantel om.

In de spiegel ziet ze dat de kapper zijn schaar weer pakt en achter haar gaat staan. Hij duwt haar hoofd voorover. Ze voelt dat hij haar haren aan de achterzijde verdeeld in verschillende secties en dat hij die steeds vastzet met een haarklem. Ze voelt dat hij de onderste secties naar beneden kamt. Hij duwt haar hoofd dieper voorover wat voor haar het signaal is dat het weer gaat beginnen. Terwijl ze het onmiskenbare geluid hoort van een schaar die haren knipt voelt ze het koude staal van de schaar hoog in haar nek over de huid glijden.. Ze voelt dat de schaar al knippend horizontaal van rechts naar links glijdt. Maar……… maar, hoe kort wordt ze nu geknipt? Lichte paniek maakt zich even van haar meester. Ze wil opkijken maar voelt onmiddellijk een hand die haar hoofd terug voorover duwt.

Gelaten in de stoel zittend probeert ze aan de hand van wat ze voelt een voorstelling te maken wat er nu met haar haren gebeurt. Hoeveel lengte knipt hij er nu af? En is dit nog maar het begin of is dat alles wat hij ervan afknipt? Ze houdt de armleuning van de stoel stevig vast en merkt dat haar ademhaling wat gejaagder is.

Ze voelt dat hij een nieuwe sectie naar beneden kamt en dan meteen weer dat schaar op dezelfde hoogte over haar nek glijd. Steeds weer voelt ze de kam afgewisseld met zijn vingers door haar haren glijden. Ze wil wat zeggen, ze wil wat vragen, ze twijfelt………. maar iets in haar weerhoud haar ervan voor zichzelf op te komen. Waardoor ze blijft zitten en de kapper zijn gang laat gaan.

Hij houdt ervan om secuur te werken. Dus kamt hij het haar steeds weer door en knipt ook de laatste kleine haartjes af om een perfect recht resultaat te krijgen. Het leuke van droog knippen vindt hij is dat er altijd zoveel kleine haartjes in het rond dwarrelen en de hele cape kunnen bedekken. Nadat hij aan de achterkant haar haren in verschillende secties heeft verdeeld en vastgezet is hij zonder waarschuwing gewoon begonnen. Als hij merkt dat ze op wil kijken duwt hij haar hoofd weer diep naar voren. Hij wil eerst een klassieke korte bob knippen die haar nek voor een groot deel laat zien. De partner van zijn klant was ermee akkoord gegaan dat hij verschillende kapsels zou proberen. Voor de rest was hij niet zo duidelijk geweest hoe kort het eigenlijk mocht worden. Haar partner had de indruk gewekt dat hij de kapper daar de vrije hand in gaf. Hij kon zich wel 10 verschillende, steeds kortere, kapsels bij haar voorstellen. Vanaf de eerste knip had hij er al plezier in.

Hij had wel gezien dat de vrouw in zijn stoel even verstarde toen hij begon. Dat ze niet echt leek te ontspannen en kennelijk de armleuning als houvast gebruikte. Hij moest grinniken omdat hij wel begreep hoe ze zich voelde. Gespannen maar ook nieuwsgierig naar het vervolg…….., ze wil eigenlijk opstaan uit de stoel maar is niet in staat hem ervan te weerhouden haar haren te knippen. Eigenlijk wil ze weglopen maar ook dat hij nooit ophoudt. Precies zoals hij het graag heeft!

Hij gaat door met zijn werk. Duwt haar hoofd steeds zoals hij het wil hebben. Kamt haar haren en knipt ze nu ook aan de zijkant in een rechte lijn af. Hij kamt het haar in lange halen helemaal recht naar beneden, neemt het dan tussen zijn vingers en……….. knip knip knip. Nu glijden lange afgeknipte lokken aan de voorkant over de cape naar beneden. Als ze na iedere knip haar eigen haar over de cape naar beneden ziet glijden neemt haar opwinding toe. Er ligt al een hele hoop voor haar op de cape. In de spiegel ziet ze dat haar schouders ook bedekt zijn met afgeknipt haar. Ze voelt zijn handen en kam voortdurend met haar haren bezig en ziet nu dat het heel erg kort wordt. Maar net op kinlengte. Bij die vaststelling wordt ze weer nerveus. Ze heeft hier niet om gevraagd en toch knipt hij haar zo’n kort kapsel. Maar ze stelt ook vast dat ze het stiekem heerlijk vind. Eigenlijk geniet ze wel van zijn vingers en de kam in haar haren. De manier waarop hij haar steeds weer neerzet zodat hij zelf het makkelijkst kan werken. Steeds weer kammend en controlerend of er ook echt geen haartje vergeten is. Ze hoort de schaar soms dicht bij haar oor knippen. Een heerlijk geluid.

Met zijn hand op haar hoofd dwingt hij haar dan weer recht voor zich uit te kijken in de spiegel. Ze had gelijk. Ze heeft nu een rechte bob net op kinlengte. Aan de ene kant is ze gespannen maar ook opgelucht. Een bob staat haar erg goed stelt ze vast in de spiegel. Aan de andere kant is er toch al wel veel lengte afgeknipt. De kapper kamt haar nieuwe kapsel nog een keer goed door en lijkt over te gaan tot het stylen ervan. Hij kamt haar haren allemaal naar achteren, maakt dan een lage zij-scheiding aan de rechterkant en kamt het haar recht naar beneden. Hij kamt de rechterkant achter haar oor en duwt de linkerkant lichtjes naar voor zodat het een beetje voor een oog hangt. Zou hij nu klaar zijn? Zou hij nu wel tevreden zijn? Hij had al zoveel lengte afgeknipt. Ze verwacht dat hij zo dadelijk de knipcape af zal doen en zal zeggen dat hij klaar is. Mogelijk wil hij meteen een nieuwe knipafspraak maken? Ze weet nu al dat ze dat niet zal kunnen weigeren.

Dan ziet ze dat hij naar de kappersspullen loopt en verwacht dat hij een föhn met borstel zal pakken. Haar ogen volgen hem en ze ziet dat hij ……een tondeuse neemt. Hij stopt het snoer van die tondeuse in een stopcontact en gaat achter haar gaat staan. Ze grijpt de leuning van de stoel weer vast en knijpt er hard in. Een hand op haar hoofd dwingt haar het hoofd diep te buigen, kin op de borst. Dan hoort ze een ‘klik’ gevolgd door een diepe brom. Ze voelt het koude staal van de tondeuse als die laag in haar nek op haar huid wordt geplaatst. Ze voelt de trillingen van het apparaat door haar ruggengraat naar haar maag trekken. Zal hij die tondeuse echt gaan gebruiken? Ze houdt haar adem in en voelt dan dat de tondeuse langzaam omhoog wordt geduwd. Ze kon zich niet meer herinneren of ze een opzetkam op de tondeuse had gezien……