Home » Language » Dutch » Marco’s vrije dag (Part 1)

clipper-banner
Our Reader Score
[Total: 1   Average: 1/5]

Marco was er in z’n eentje op
uitgetrokken. Hij had ‘s ochtends de trein genomen in liep in zijn
eentje door de stad. Nog boos omdat hij niet de moeite had genomen om
te checken of alles wat hij wilde bezichtigen wel open was liep hij
door de stad.

Daar liep hij dan in een vreemde stad
zonder gezelschap. De meeste winkels gesloten, de meeste cafés
gesloten, kortom een dooie bedoening.

Net toen zijn ergernis op een
hoogtepunt was liep hij door een rustig, oud straatje met statige
hoge huizen. Op een van de grote ramen stond met grote letters.

Kapsalon
“Het vlijtige schaartje”
behandeling zonder
afspraak

Terwijl hij er voorbij liep
zag hij in het voorbijgaan dat het er tamelijk rustig uitzag.
Binnen zag hij enkele jonge
meisjes met lange blonde haren in de stoelen zitten maar de
wachtstoelen voor het raam waren leeg.
Marco liep voorbij en keek
met een zo vluchtig mogelijke blik naar binnen. Helaas, hij had te
snel gelopen om goed te kunnen kijken hoe het er binnen precies
uitzag, dus stak hij de straat over om aan de andere kant weer terug
te lopen. Hij minderde zijn vaart om rustig naar binnen te kunnen
kijken maar helaas, het glas spiegelde te erg om op de relatief grote
afstand veel te kunnen zien.
Marco voelde hoe zijn hart
in zijn keel begon te kloppen, zou hij naar binnen gaan?
Nog een keer stak hij de
straat over en weer liep hij voorbij het raam. Achteraan in de winkel
zag hij 3 blinkend witte wasbakken met zwarte stoelen. Hij draaide
zijn hoofd nog een beetje extra om nog wat meer te kunnen zien maar
hij was alweer voorbij.

Aarzelend stond hij wat te
ijsberen en vroeg zich af wat te doen. Hij slikte nog een keer, en
voelde zijn hart weer bonsen. Met een ruk draaide hij zich om en,
terwijl hij nog een keer door het raam naar binnen keek trok hij de
stoute schoenen aan. Hij liep door de voordeur naar binnen en opende
de glazen winkeldeur die aan de rechterkant zat.

Daar stond hij dan in een
wildvreemde kapsalon terwijl hij eigenlijk niet eens wist wat hij er
wilde doen. Hij was uit pure fascinatie naar binnen gelopen. Maar dat
kon hij natuurlijk moeilijk toegeven.
II

“Hallo, kan ik je helpen?” vroeg een van de
kapsters die aan het werk was.
“Ja, ik … uh … zag dat het
rustig was en ik heb niets te doen” hoorde hij zichzelf
zeggen.
“Ja, als je een 20 minuutjes tijd hebt om te wachten,
dan zijn we denk ik wel klaar” antwoordde de kapster. “Je kunt
wel alvast bij de wasbakken gaan zitten”
Marco liep aarzelend naar de wasbakken en nam plaats op
een van de stoelen.
Terwijl hij daar zat ergerde hij zich aan
zichzelf. Had hij hier wel slim aangedaan? Daar zat hij aan een
wasbak en plotseling voelde hij zich als een lam onderweg naar de
slacht. Voorzichtig keek hij op maar hij had niet het lef al te goed
te kijken naar de kapsters, die nog steeds bezig waren met de blonde
meisjes. Het lange blonde haar stak sterk af tegen de zwarte, lange
capes waar de meisjes onder zaten. De stoelen waren nauwelijks meer
zichtbaar onder de capes.

Op de capes lag een spinrag-dun laagje blonde haartjes.
De kapsters waren bezig met uiterste precisie de lange haren te
kammen en bij te knippen. Het was een hypnotiserend, zich steeds
herhalend ritueel dat Marco zo onopvallend mogelijk probeerde te
bekijken.

Af  en toe zag Marco dat er een klemmetje in het haar
werd vastgezet of verplaatst. Langzaam maar zeker vorderden de
kapsters met het kapsel van de meisjes. Prachtig lang haar hing over
de zware capes naar beneden. Perfect recht afgesneden en helemaal
stijl. Als een waterval viel het haar over de cape.

Toen Marco daar zo zat kwam plotseling een jong meisje
van ongeveer 20 jaar uit een zijdeur aangelopen. Ze nam van een
kapstok een zwarte nijlonschort en begon hem om te doen.
Eerst
pakte ze haar lange haar bij elkaar en haalde het voorzichtig door de
lus van de schort. Ze trok de schort over haar hoofd om hem
vervolgens recht te strijken en en zorgvuldig dicht te knopen. Haar
lange middelblonde haar viel vervolgens over haar rug naar beneden
toen ze het haar losliet. Marco zag hoe ze op hem afliep en
vervolgens zei: “Hallo, ik ben Carina ik zal je haar alvast wassen”

III
Voor Marco goed en wel had kunnen nadenken had Carina
al een handdoek bij hem omgelegd en  voorzichtig om de kraag van zijn
overhemd gevouwen. Ze hield hem een zwarte cape voor waar hij zijn
armen doorheen moest halen en maakte hem aan de achterkant dicht.
“Leg je hoofd maar achterover hoor” moedigde ze
Marco aan.
Marco legde zijn hoofd achterover en voelde hoe Carina
zijn haar voorzichtig in de wasbak legde, de kraan opendraaide en de
juiste temperatuur mengde. Het leek een eeuwigheid te duren voor hij
voelde hoe het lopende water zich een weg begon te banen door zijn
lange haren. Carina verspreide met haar handen het water door zijn
haren en hij voelde hoe het langzaam zwaarder en natter werd.
Plots hield het geluid van het water abrupt op. Marco
hoorde een pompend geluid en en het geluid van de shampoo die Carina
tussen haar handen verdeelde.  Langzaam begon ze de shampoo door zijn
haar te masseren, eerst met één, maar al snel met allebei de
handen. Hij voelde hoe haar handen dan eens draaiende, dan eens
masserende bewegingen maakten door zijn haar dat langzaam met een
dikke laag shampoo bedekt raakte. Marco probeerde zich te ontspannen
en de bewegingen van Carina’s vingers te volgen, maar het leek wel of
ze van hot naar haar bewogen. Het ene moment voelde hij haar duimen
in zijn nek, het andere moment haar vingers bij zijn slapen en dan
weer haar handen midden op zijn hoofd. Het schuim werd dikker en
dikker en maakte een zacht soppend geluid. Hij voelde hoe Carina zijn
hoofd een beetje optilde en hoe zijn lange haar uit de bak werd
opgepakt. Carina nam het tussen haar handen en begon de shampoo in te
masseren.

Plots ging de kraan weer aan en Marco voelde hoe
langzaam de shampoo uit zijn haar verdween. Langzaam gleed het schuim
van zijn haar af in het putje van de wasbak die af en toe een zacht
gorgelend geluid maakte. Langzaam liep het water over zijn hoofd en
spoelde, beetje bij beetje de shampoo weg.
(wordt vervolgd ….)

Leave a Reply

clipper-banner