IV

Carina nam een handdoek en
begon Marco’s haar af te drogen. Terwijl ze de handdoek tegen zijn
hoofd drukte dwong ze hem voorzichtig maar daadkrachtig overeind.
Toen hij overeind zat depte ze het haar goed droog. Stevig, maar
zonder te wrijven zodat het haar niet beschadigde.

“Kom maar
mee” zei Carina terwijl ze naar een Kapstoel voor een grote spiegel
liep. “Pas op dat je niet over de cape struikelt, ze zijn nogal
lang”
Marco volgde Carina en ging in de kapstoel links van de
blonde meisjes zitten. De kapsters waren inmddels bezig het haar van
de meisjes te föhnen en Marco zag hoe de lange, stijle haren van de
meisjes steeds verder droogden, terwijl de kapsters er volume in
bliezen.

Na een tijdje föhnen waren de haren van de meisjes
droog en stapten ze, met een voldane glimlach op hun gezicht, uit de
stoel. De kapsters deden de zwarte kapmantels af en de meisjes
stonden op en leipen weg. Gek genoeg gingen ze, in plaats van naar
buiten te lopen, weer op de wachtstoelen zitten.

De kapsters liepen allebei even naar de ruimte waar,
even daarvoor, Carina ook uit was gekomen om even later weer terug te
komen met een stevige donkergrijze nijlon schort om. Op de schort was
met sierlijke letters geschreven: l’Oreal.
De kapsters liepen samen naar Marco toe en zeiden: “Zo,
vertel het eens, heb je al een idee?”
“Het was wel een goed idee om eens naar de kapper te
gaan, het ziet er naar uit dat je al zekker 4 à 5 maanden niet bent
geweest. Waar ga je normaal naar de kapper?”

Marco, die een beetje beduust was door de direktheid
van de kapsters, voelde zich nogal ongemakkelijk worden. “Nou,
normaal ga ik gewoon bij .. uh …een herenkapper in de buurt”
antwoordde hij beduust.

“Aha, en was je nieuwsgierig naar wat hier zoal
gebeurt? We zagen je naar binnen kijken en vroegen ons al af hoe vaak
je voor het raam langs zou lopen.”

“Weet je wat, we zullen
je eens laten ervaren wat hier zoal gebeurt. Heb je een beetje tijd,
want dit gaat wel even duren….?”

Wat waren de kapsters van plan? Marco vroeg zich
koortsachtig af wat er zou gaan gebeuren maar hij durfde het niet te
vragen en weglopen was ook geen optie.
Hier zat hij omringd door 3 kapsters en 2 andere
klanten in een wildvreemde kapsalon. Het leek wel of de kapsters
dwars door hem heen keken, zo goed hadden ze hem ingeschat.

(wordt vervolgd …)